Dubbele gevoelens.
23 maart 2015 - Dundee, Zuid-Afrika
Hoe het met me gaat? Hoe ik me voel? Pff, dat is lastig. En zeker niet in een zinnetje te beantwoorden. "I am fine", is snel en gemakkelijk gezegd. En dat snelle, gemakkelijke zinnetje, kan zo maar een heel lang gesprek over mijn gevoelens voorkomen, wat soms wel eens goed uitkomt. Maar misschien is het wel goed om ze eens op te schrijven, en ze met jullie te delen. Het is niet dat het niet goed met me gaat, dat zeker niet. Maar ik besef zeker wel dat de tijd al bijna gaat komen, dat ook ik, na de vele anderen, afscheid zal moeten nemen. "Waatt? Maar je hebt nog ruim twee maanden!,'' Zul je misschien denken. Jup, dat is waar, maar ik weet hoe snel die tijd voorbij zal gaan. Oud en Nieuw zit nog zo vers in m'n geheugen, en dat is nu zowat al drie maanden geleden.. Maar het beseffen dat het afscheid dichterbij komt, maakt me niet alleen verdrietig, maar ook heel enthousiast. Enthousiast om weer naar huis te gaan, weer bij mijn familie en vrienden te zijn, die ik stiekem nog behoorlijk mis! Om weer gewoon thuis, met z'n allen aan de keukentafel, een lekkere portie piepers met groenten te eten. Om weer lekker in mijn eigen bed te slapen. Om weer lekker met onze kat Joost, en de hond Joey te knuffelen. Om weer lekker de fiets te pakken en te kunnen gaan waar, en wanneer ik maar wil. Tja, ik ben zeker wel gaan beseffen hoe goed en lekker leventje ik in Nederland had.
Dus tot nu toe zijn mijn gevoelens, verdrietig, om hier weg te moeten gaan, en iedereen en alles hier te moeten missen. Maar stiekem heb ik soms ook de momenten van gemis, gemis naar thuis. Daardoor enthousiasme om naar huis te gaan, wat weer in tegenstrijd is met het hier nog niet weg willen gaan. Dubbele gevoelens.
En dan nog het aftellen naar mijn lieve mama, Desiree en Reinie, die over 39 dagen, 1 mei, hier -voor het eerst- op de Afrikaanse bodem zullen landen! Wauw, wat kijk ik daar naar uit zeg. En wat gaan wij een geweldige tijd met zijn viertjes beleven, dat is zeker!
Raar is dat, om af te tellen, terwijl je eigenlijk ook weer niet wilt dat de tijd te snel gaat. Ook wil ik niet dat mijn gedachten alleen maar vol zitten met verlangen naar 1 mei, zodat de tijd die ik daarvoor nog heb zo langs me heen zal gaan.
Ach, ik probeer maar gewoon zo veel mogelijk met de dag te leven. Dat afscheid en naar huis toe gaan, komt allemaal later nog wel.
"Je zult nooit meer compleet thuis zijn, omdat een gedeelte van je hart altijd ergens anders zal zijn. Dat is de prijs voor de rijkdom om het kennen, en het houden van mensen, in meer dan één plaats."
En oja! Ik wil graag iedereen bedanken, die me, op welke manier dan ook een berichtje achterlaat. Heel leuk en bemoedigend om te lezen! :)
We zijn al aan het oefenen met engels praten met Magda!!
mooie tekst heb je er bij gezet..
Ik kan het mij wel voorstellen dat het een beetje raar voelt al die gevoelens door elkaar heen.
Komt vast wel goed!Geniet maar veel van het laatste stukje Africa!
Het begint nu toch echt op te schieten he! Moeders begint langzaam de kriebels te krijgen en de diepvries zit vol voor ""Wimmie""{vraag je moeder maar om uitleg!}Geniet van de tijd die je nog hebt en we kijken uit naar je volgende verhaal!.
Gr.Dini Veldhuizen
We hebben weer met belangstelling je verhaal gelezen.
We begrijpen je dubbelgevoel heel goed.
Sterkte en Gods zegen toegewenst.
Hartelijke groet van Ineke en Geurt Pol
We hebben je verhaal weer met belangstelling gelezen.
We begrijpen je dubbelgevoel heel goed!
Sterkte en Gods zegen toegewenst.
Een hartelijke groet van Ineke en Geurt Pol
Geniet van het moment!!
Geniet van datgene wat nog komen gaat !!
Geniet van alle het moois wat je al hebt meegemaakt !!
En alles waar je van geniet kan niemand je meer afpakken!!
Liefs Patricia
groetjes de steenbeekies
Met veel plezier lees ik jouw blogs.
Enorm leuk hoe je t opschrijft en hoe je het naar je zin hebt.
Ik proef iets Afrikaans…..
Super gaaf dat je moeder zomaar even vanuit Ruitenbeek de Afrikaanse landen gaat ontdekken.
Wat een ervaring zal dat voor haar zijn.
Ik vind het wel leuk om haar iets voor jou / jullie kinderen mee te geven.
Heb je iets concreets? Of mogen het ook gewoon euro’s zijn?
Schroom niet, om gewoon te vragen…..
k Lees wel van je.
Gods Zegen in je werk wat je daar mag doen.
Groeten, Jacob